Kinderen waarvan de vaders destijds gediend hebben bij de Waffen-SS, worden via deze oproep gevraagd hun medewerking te verlenen aan een interview.
Graag stel ik mezelf voor: ik ben Rick Blom en ik ben historicus. Eerder schreef ik een boek over de Eerste Wereldoorlog met als titel Honger, dat inzoomt op de effecten van het gebrek aan voedsel op het verloop van die oorlog. Nu ben ik bezig met het maken van een bundel interviews met kinderen van vaders die bij de Waffen-SS hebben gediend. Inmiddels heb ik daartoe vijf mensen geïnterviewd. Elk verhaal is anders, maar stuk voor stuk interessant. De gesprekken die ik voer gaan ove Lees Verder
Jubileumuitgave Werkgroep Herkenning twintig jaar 1982 - 2002
"En plotseling, als bij
intuïtie, traden drie
mensen naar het midden
van de zaal en legden de
armen om elkaars
schouders. Zo bleven ze
enkele minuten staan.
Daar stonden een joodse
man, een zoon van een
verzetsstrijder en een
zoon van een NSB'er.
Geen oog bleef droog"
“Moge dit gedenkboek een eerbetoon zijn aan de pioniers
en de vele vrijwilligers na hen die zo belangeloos en niet
zonder emotioneel gevaar klaar staan en hebben gestaan
voor lotgenoten die steun nodig hebben”
Erwin Puts,
Lees Verder
Moffenmeid is een intiem drama over Wies, die samen met haar man een kruidenierswinkel runt en de Tweede Wereldoorlog zonder kleerscheuren zijn doorgekomen. Maar wanneer haar dochter Nellie wordt kaalgeschoren op straat, omdat ze zwanger is van een Duitse militair, gaat Wies gebukt onder schaamte. Wies wordt geconfronteerd met haar onvermogen om haar eigen dochter te accepteren en komt voor een moeilijke keuze te staan: leven in schaamte of kiezen voor haar kind en kleinkind?
Dankzij het mensenrechten-filmfestival Movies that Matter zal Moffenmeid onderdeel zijn van een lespakket voor het voorgezet onderwijs, in het kader van 75 Lees Verder
“Ik weet nog goed dat ik voor het eerst merkte dat ons gezin ‘anders’ was. Ik was vijf jaar en ging naar buiten om te spelen met mijn vriendjes van school. ‘Jeanne, jij mag niet meer meedoen,’ werd me gezegd. Ze zeiden niet waarom. Ik ben geen leuk meisje, want met leuke meisjes willen ze wel spelen, was mijn conclusie. Toen ik er thuis over vertelde, zei mijn moeder: ‘Ach, dat gaat vanzelf wel weer over.’ Niets werd er uitgelegd. En het ging helemaal niet vanzelf over. Een jaar lang speelde ik alleen maar in onze achtertuin met mijn babybroertje en mijn poppen. Zo eenzaam. Ons gezin kwam amper buiten en we hadden me Lees Verder
Ook na 75 jaar zijn er nog verhalen te vertellen over de Tweede Wereldoorlog.
De Amersfoortse bakker Herman Schouten, bij de Duitse inval in mei 1940 gewond geraakt aan een schouder, zat zonder werk en zijn vrouw, Heleen, was in verwachting. Wat moest hij? En dus liet Herman zich in het voorjaar van 1942 via een oude schoolkameraad verleiden tot een baantje bij de distributiedienst van de gemeente. De eis van een NSB-lidmaatschap nam hij daarbij voor lief. Herman Schouten junior (1944) kan enig begrip opbrengen voor deze ‘economische’ keuze. Moeilijker te begrijpen vindt hij de houding van zijn vader ná de oorlog. ,,Tot aa Lees Verder
Volgende week precies 75 jaar geleden kwam een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Heel Nederland had naar dit moment toegeleefd. Na de eerste euforie moest iedereen zijn leven weer oppakken. Hoe was dat en op wat voor manier bleef het oorlogsverleden een rol spelen in het bestaan? Vandaag: Jeanne Diele-Staal (81), dochter van NSB-ouders.
Dat er iets met haar aan de hand was, dat er iets rond haar familie speelde, dat voelde Jeanne als klein kind al. Ze begreep alleen lange tijd niet wat. Op haar vijfde wilden plotseling de kindjes uit de buurt niet meer met haar spelen. Ze bleef alleen over met haar poppen. Haar moeder hiel Lees Verder