Laatste nieuws

  • -

Voor mijn prachtige, dappere dochters

In oktober 2018 las Monique van de Laar voor het eerst onderstaand gedicht, wat haar moeder voor haar en haar zus had geschreven in haar dagboek in 2005.

Dit gedicht heeft ze nooit met haar dochters gedeeld.

Monique heeft dit gedicht voor het eerst voorgedragen op de donateursdag van de Stichting Werkgroep Herkenning d.d. 30 maart 2019.
De aanwezigen werden geraakt door dit ontroerende gedicht.

Monique wilde hiermee haar moeder alvast een stukje erkenning en een stem geven. Haar moeder is in haar hoofd nooit vrij geweest….

(Overname met bronvermelding is toegestaan)

De ouders van Monique zijn beiden kinderen van ‘foute’ ouders in de WOII.
U kunt meer lezen op haar persoonlijke website:  www.moniquevandelaar.nl

 

English version available: FOR MY WONDERFUL, BRAVE DAUGHTERS

 

 

VOOR MIJN PRACHTIGE, DAPPERE DOCHTERS         6 NOVEMBER 2005

Zoekend, strijdend,
Fysiek en emotioneel lijdend.

Momenten van kille eenzaamheid,
hunkerend naar ’t eind,
van de zoektocht naar zichzelf.

Zich losworstelend vanuit ’t gewelf
van hun beperkende opvoeding
met een negatief zelfbeeld als herinnering.

Zoekend naar bevestiging, warmte en genegenheid
En naar ’t, voor de buitenwereld lijkt
bij de verkeerde personen
waarbij ze zichzelf nog niet konden tonen
maar door agressief gedrag
uit tomeloze onmacht
hun verdriet en pijn overschreeuwen
daarmee zeggend: “Gooi me niet voor de leeuwen

ik wil dat je míj ziet
met al m’n ingehouden verdriet
angsten en radeloze onzekerheid
houd me vast, geef me je begrip en tederheid!”

In hun fysieke volwassenheid
van binnen nog schreeuwend als in de tijd
van ’t onbegrepen kind
dat eenzaam en alleen een weg in de wereld vindt
besluiteloos, dan weer ’n zeker weten
groeiend terwijl telkens oude wonden worden opengereten.

Toch wordt heel langzaam met leeuwenmoed
de storm die van binnen woedt
steeds meer ’t zwijgen opgelegd
en laten ze waar ze aan waren gehecht,
– hun negatieve zelfbeeld, ontstaan in hun vroege kinderjaren –
in de woelige baren
van de Levenszee ten onder gaan
Ook ik sluit me met hen als voorbeeld hierbij aan !!!!!

M’n prachtige meiden en ik, ouwe Grijze
We kunnen en zullen vechten, ieder op z’n Eigen – Wijze !!

Geertruida Maria Weber
26 april 1935 – 23 januari 2017

 

 


  • -

Kees Tukker – De voedselcommissaris

Het gevaarlijke dubbelspel tijdens de oorlog van topambtenaar Jan Groen Tukker.

Van een burgemeester in oorlogstijd weten we heel wat. Van een topambtenaar in oorlogstijd vrijwel niets. Het meeslepende De voedselcommissaris verandert dat. – Ad van Liempt.

De voedselcommissaris van Kees Tukker is een indringende reconstructie van de dilemma’s in het leven en werk van een topambtenaar tijdens de Tweede Wereldoorlog, met een voorwoord van Ad van Liempt. Jan Groen Tukker hielp tijdens de Tweede Wereldoorlog duizenden onderduikers aan eten, maar had tegelijkertijd de nazi’s nodig om zijn provinciale organisatie van voedselopslag en -distributie vrij te houden van Duitse inmenging en NSB-invloeden. In de ogen van sommigen was hij een held, anderen gaven hem na de oorlog aan als collaborateur. De voedselcommissaris van Kees Tukker is een reconstructie van het vergeten leven van zijn oudoom Jan Groen Tukker, die als voedselcommissaris op het brandpunt van de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog een gevaarlijk dubbelspel speelde.

Bronnen & auteursrechten:   Uitgeverij Ambo Anthos

Website 75 jaar Vrijheid


  • -

Roel van Duijn – Een zoon voor de Führer

Als jonkvrouwe Julia Op ten Noort in 1934 naar Duitsland reist en daar SS-leider Heinrich Himmler ontmoet, raakt zij in de ban van de utopie van een raszuiver Groot-Germaans rijk. Hoewel ze door NSB-leider Anton Mussert politiek buitenspel werd gezet, werd zij in 1942 – op wens van Himmler – de directrice van de eerste Nederlandse Reisschule für Mädel. Ex-provo Roel van Duijn reconstrueerde in Een zoon voor de Führer nauwgezet het roerige leven van de gelovigste nazi van Nederland.

Een zoon voor de Führer. De nazi-utopie van Julia Op ten Noort.  Voor verdere informatie over het boek, de uitgeverij  en persoonlijke website van Roel van Duijn volg deze weblinks :   Uitgeverij Boom       http://www.roelvanduijn.nl/


  • -

Monika Benndorf – Bevrijd uit de geschiedenis

Het begon allemaal met een liefde in oorlogstijd. Een Nederlands meisje van 20 jaar oud wordt verliefd op een Duitse soldaat. Uit deze liefde wordt in maart 1944 een kind geboren; door beide ouders volledig geaccepteerd, maar uiteindelijk toch aan het vaderlijk gezag onttrokken. Net na de oorlog was zoiets ondenkbaar. Haar belevenissen als kind van een doodgezwegen vader en – veel later – van de zoektocht naar hem, beschreef Monika Benndorf in een autobiografisch verhaal met als titel ‘Bevrijd uit de geschiedenis. Over een oorlog, die eindigde, maar niet ophield’. Het boek is geheel in het Nederlands en Duits geschreven en uitgebracht door uitgever PAGINA-Verlag te Goch in Duitsland.

Monika Benndorf’s verhaal is een historisch document, waarin oorlog en bevrijding vanuit een bijna ongekend perspectief worden beschreven. Hierdoor is het verhaal ook heel herkenbaar voor degenen die, op welke wijze dan ook, een liefdesverhaal uit de oorlogstijd zelf of van nabij meemaakten. In Nederland heerst nog steeds een taboe rond het thema ‘kinderen van de bezetters’. In Duitsland weet men er gewoon weinig van. Monika’s verhaal is boeiend en belicht vooral hoe oude, vaak op vooroordelen berustende vijandschappen, hun stempel drukken op de ontwikkeling van de menselijke ziel. Des te bevrijdender kan het zijn, als een mens de moed heeft op zoek te gaan, niet alleen naar de vader, maar vooral naar de omstandigheden en emoties, die zijn leven tot dan toe bepalen. Het boek kan tot inzichten leiden die hart en verstand voor de medemensen openen en van betekenis zijn voor de huidige omgang met verschillende, door vooroordelen opgeroepen spanningen.

Uitgever:  https://paginaverlag.de/produkt/von-der-geschichte-befreit/
ISBN: 978-3-944146-39-3

 


  • -

Documentaire: Ans bezoekt opnieuw Westerbork

In deze indringende documentaire bezoekt Ans het Herinneringscentrum Kamp Westerbork.
Bij de rondgang over het terrein en langs gebouwen vertelt zij over haar eerdere persoonlijke ervaringen tijdens de periode van internering.
Van 24 april 1945 tot 1 december 1948 kreeg Kamp Westerbork de functie van interneringskamp voor collaborateurs of hen die daarvan verdacht werden.

Deze film is een initiatief van Stichting Werkgroep Herkenning

© 2018   Stichting Werkgroep Herkenning   Alle rechten voorbehouden  (zie aftiteling)

 

 


  • -

Oproep tot excuses voor behandeling ‘moffenmeiden’ II

Stichting Werkgroep Herkenning stuurde op 24 oktober 2018 een brief aan premier Rutte met een oproep aan de regering om in navolging van de Noorse premier Solberg excuses aan te bieden voor de vernederingen die Nederlandse ‘moffenmeiden’ na de bevrijding ondergingen. Hierop ontving het bestuur van Herkenning een uitnodiging van Staatssecretaris Blokhuis van VWS voor een gesprek. Op 4 december jl. spraken wij met de staatssecretaris. In het gesprek was gelegenheid voor toelichting van ons verzoek en vond een open gedachtenuitwisseling plaats over verwerking van het oorlogsverleden door de Nederlandse samenleving. We hebben een eerste stap naar erkenning gezet en kijken uit naar het vervolg.

05 december 2018


ARCHIEF

ZOEKEN

EnglishGermanFrenchDutch