Stichting Werkgroep Herkenning
Een interessant project
Binnenkort zal een vermaard documentairemaker starten met de realisering van de volgende documentaire:
Tot in het derde geslacht – fout ….. over het zwijgen in de schaduw van de Tweede Wereldoorlog
“Filmisch epos over iemand, wiens vader en broers allen Waffen-SS’ers waren. Na de oorlog werden zij gestraft.
Lees Verder
Nieuw TV-programma geeft antwoord op prangende vragen over je afkomst.
Twijfel je over wie je vader is? Of heb je het vermoeden dat je meer familie hebt? Is er een groot familiegeheim wat uitgezocht moet worden? Schakel dan nu de hulp in van RTL-4 presentatrice Nance.
In het nieuwe televisieprogramma ‘Familie Gezocht’ staat Nance mensen bij die niet zeker zijn over hun afkomst. Middels een DNA-test haalt ze hen voor eens en voor altijd uit de onzekerheid.
Lees Verder
Wij ontvingen het volgende verzoek.
Ik, Pim Huijsmans, studeer Fotografische Vormgeving aan de Fotovakschool in Amsterdam.
Ik ben altijd al door de geschiedenis en beweegredenen van mensen geïntrigeerd. Toen ik besefte dat we in 2015, het jaar van mijn afstuderen, 70 jaar vrij zijn besloot ik hier mijn onderwerp van te maken en een concept te ontwikkelen. De huidige werktitel is Gezichten van Vrijheid met de initiële gedachte om alleen mensen te fotograferen die een neutrale houding hadden of aan ‘de goede kant’ stonden. Toen bedacht ik me dat mijn project veel interessanter zou worden als ik ook (kinderen van) bijvoorbeeld NSB-ers hierbij zou betrekken. Deze kinderen kunnen er niets aan doen dat hun ouders (soms gedwongen) de keuzes hebben gemaakt die zij hebben gemaakt, maar dragen vaak wel het juk van deze keuzes.
Lees Verder
De grootvader van (jeugd)boekenschrijfster Martine Letterie werd in de Tweede Wereldoorlog via kamp Amersfoort naar het concentratiekamp Neuengamme weggevoerd en vermoord. De vader van Rinke Smedinga volgde een SS-opleiding en werkte onder meer als bewaker in kamp Westerbork. Martine en Rinke zijn 25 jaar getrouwd en vertellen samen hun verhaal. Daarna gaan ze in gesprek met het publiek over ‘goed en fout’.
Beide schrijvers publiceerden over de oorlog. Martine is voorzitter van de stichting Vriendenkring Neuengamme en schreef negen kinderboeken over deze periode, onder andere in opdracht van Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Haar boek Groeten van Leo; een kind in kamp Westerbork is onlangs genomineerd voor de Thea Beckmanprijs, voor het beste historische kinderboek. Rinke publiceerde ook over zijn familiegeschiedenis en won de Plantage Poëzieprijs met een gedicht over de oorlog. Daarnaast is hij (mede)initiatiefnemer van de verhalenwebsite het Open Archief en de tentoonstelling Getekend Geboren, over ‘kinderen van foute ouders’. Hun achtergrond verschilt, maar bindt hen in de ambitie om te leren van de oorlog en om er in openheid met anderen over te kunnen praten, ongeacht het verleden van hun familie en opvatting.
Lees Verder
De Avond van de Dictatuur – vrijdagavond 12 september 2014
Op 12 september is er in het Groninger Forum een zeer gevarieerde Avond van de Dictatuur. Tussen acht uur en middernacht komt een flinke handvol aspecten van dictaturen uit heden en verleden aan de orde: van een presentatie over dictatuur en geschiedenis, een kijkcollege over totalitaire architectuur, een college humor in tijden van dictatuur tot een talkshow met vluchtelingen die een dictator ontvluchtten. Later op de avond tonen we dictators op het witte doek, hoe dictators omgaan met internet, hoe het is om jong te zijn in een dictatuur en we staan stil bij de laatste Europese dictator: Loekasjenko van Wit-Rusland.
Lees Verder
Om te kunnen begrijpen hoe het toen allemaal ging, moet ik eerst een soort inleiding geven over de tijd die aan de oorlog vooraf ging, om jullie enig idee te laten krijgen over de enorme verschillen tussen toen en nu, omdat er anders direct vragen rijzen als: waarom vroegen jullie niet…, waarom protesteerden jullie niet, enz. enz.
Als kind leefde je in de jaren ’30 in een soort onwetend niemandsland, dat bestond uit: je huis met ouders, eventueel broers en zusjes, en school, de straat met buurtkinderen, en een of andere club (padvinderij). Televisie bestond nog niet, de radio stond overdag alleen aan voor de nieuwsberichten (en dan moest iedereen muisstil zijn). ’s Avonds mochten we soms meeluisteren naar een concert. De krant werd alleen gelezen door volwassenen, en zodoende wist je van niks.
Lees Verder
