Profielwerkstuk Sem Nijdam 6VWO

‘Het wordt tijd dat we het zwijgen opheffen. Het is te belangrijk om toch mensen te kunnen laten nadenken over ons leven. Want als wij niks vertellen, blijven de oude gedachtegangen over ons bestaan’ – Jeanne Diele-Staal

Niet de oorzaak, wel de gevolgen. Niet de schuld, wel de straf. Niets verkeerd gedaan en toch fout. Zo kan het leven van veel kinderen van NSB’ers worden beschreven. De Nederlandse bevolking had na de oorlog, en nu vaak nog steeds, geen oog voor de gezinnen die aan de kant van de bezetters hadden gestaan. Men zag deze NSB’ers als landverraders die gestraft en vergeten moesten worden. Maar wat moest men vinden van de kinderen van deze NSB’ers? Wat is er met deze kinderen gebeurd tijdens en na de oorlog? En hebben zij hier in hun verdere leven nog last van gehad?

Veel Nederlanders hebben nog nooit over deze kinderen nagedacht. Zelden kom je in de media iets tegen over deze groep kinderen. Daarnaast word er op scholen vrijwel geen onderwijs gegeven over de gevolgen van de oorlog voor NSB’ers en hun kinderen. Er is veel meer aandacht voor de gevolgen van de oorlog voor joodse mensen en mensen die in het verzet hebben gezeten. Daarom heb ik besloten om mijn profielwerkstuk te schrijven over kinderen van NSB’ers. Ik wilde graag meer weten over hoe het leven van deze kinderen er uit heeft gezien tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast was ik benieuwd naar de wijze waarop de kinderen op latere leeftijd nog last hebben gehad van de keuze van hun ouders voor de NSB.

Mijn hoofdvraag is dan ook: ‘Welke invloed heeft het NSB-lidmaatschap van ouders in de Tweede Wereldoorlog gehad op het leven van hun kinderen?’.

Lees hier het volledige  Profielwerkstuk van Sem Nijdam 6VWO

(tekst- en beeldmateriaal © 2019 Sem Nijdam)